Huppelen

Ik schrijf, de meeste van jullie hebben me weleens voor bij zien komen met mijn blogs voor baby en kind. Of niet natuurlijk, dat kan ook 🙂

Maar ik schrijf niet alleen over onze prachtige dochters, ik schrijf ook over mijn werk en alles wat ik meemaak tijdens dat zorgen voor anderen. Over kwetsbaarheid, verlies, over prachtige maar ook intens verdrietige momenten. Ruim dertig jaar aan ervaringen droeg ik in mijn hoofd en hart met me mee. 

Drie jaar geleden begon ik ze op te schrijven.

Eerst alleen voor mezelf, ik ben niet goed in mezelf bloot geven, ik heb heel lang een masker op gehad. Zo’n zonnige glimlach is een ideaal instrument om je achter te verstoppen, en daar was ik een meester in. Net als in een dagboek schrijven, ik vind het heftig om al die zielenroerselen zwart op wit te zien staan. Pfoe, niks voor mij. Ik ben in mijn leven ongeveer tachtig keer begonnen aan ‘lief dagboek’ en net zo vaak werd het hele gebeuren versnipperd.

Schrijven, ik kan het niet, dat dacht ik oprecht.

Tot ik een keer een stukje aan een schrijvende vriendin in het buitenland liet lezen, in een overmoedige bui, je kent ze wel. Zij sleepte me vol liefde dat schrijverspad op, dat pad vol hobbels en kuilen.

Ik schrijf…

Door heel veel lessen te leren, te schrappen, te schrijven en weer opnieuw te schrijven ontstond een prachtige stapel verhalen. En die hele stapel is nu een prachtige bundel geworden, een bundel waar ik razend trots op ben. Vol met echte ervaringen, soms rauw, soms wonderschoon. Geschreven met een lach en een traan en als ik ze teruglees ben ik elke keer weer ontroerd, sta ik weer aan dat bed of in die huiskamer.

Zorgliefde

Via onderstaande link is hij te bestellen en ik hoop oprecht dat je de liefde waarmee hij is geschreven erin terug kan lezen!

https://www.uitjeervaring.nl/zorgliefde.html

lees van Cynthia op BabyenKind : een geluksmomentje