De actie versierde schoenendoos voor Griekenland.

juf Petra vertelt over versierde schoenendozen

November, buiten is het guur en donker. De wind blaast om ons huis en mijn dromenvangers wapperen langzaam heen en weer. Onze kinderen snuffelen in speelgoedboekjes, knippen hun wensen uit en stellen zo hun Sinterklaasverlanglijstjes samen. Ze dromen van vette games, uitdagende lego bouwpakketten en onze jongste van een baby die écht kan drinken en plassen.

drie kleurrijk versierde schoenendozen

Naast mij staan drie kleurrijke versierde schoenendozen. Een aantal weken geleden kregen onze kinderen een flyer van de Actie Schoenendoos mee naar huis. Een actie waarin onze basisschool en kinderkerk de kinderen en oproept om voor kinderen in de vluchtelingenkampen op de Griekse eilanden een schoenendoos te versieren en te vullen met nieuwe en gebruikte spullen. Op de symbolische dag van 11 november, de dag dat ridder Sint Maarten zijn warme mantel afstond aan een zwerver, en onze kinderen normaliter hun licht verspreiden met hun lampion en zang, mogen de schoenendozen ingeleverd worden. Samen met mijn kinderen bekijk ik een indrukwekkend filmpje van de Actie Schoenendoos. Het contrast van mijn kinderen hier en de kinderen daar bezorgt mij een moment van kippenvel.

aan de slag!

Gemotiveerd gaan we de slag! Het versieren en vullen van de dozen is een hele aardigheid! Samen versieren wij de dozen. De oudste plakt er zijn voetbalhelden op, de middelste maakt er een zeeaquarium van en de jongste een roze prinsessendoos. Thuis gaan ze opzoek naar spullen die ze weg willen geven; het varieert van muziekinstrumenten tot een pyjama tot hotwheels. Uiteraard wordt er ook een boodschappenlijstje gemaakt met de basisartikelen welke wij in de stad moeten kopen. Ook knutselen we voor iedere doos een zelfgemaakte dromenvanger; met de hoop dat ook daar in Griekenland goede dromen bij gezinnen mogen binnenkomen.

een auto vol versierde schoenendozen!

Op 11 november verlaten eenenzeventig kleurrijke versierde dozen via een sierlijke sliert van kinderen de basisschool. Ondertussen vang ik mooie gesprekken op; twee jongens van groep 8 vertellen dat zij met de opbrengsten van hun krantenwijk spullen hebben gekocht om deschoenendozen te vullen. Andere kinderen deden klusjes in en om huis. Mooie verhalen die voor een stukje ontwikkeling in het wereldburgerschap zorgen.

Een aantal dagen later valt mijn oog op mijn eigen dromenvanger. De schoenen van onze kinderen staan voor de kachel. Hun wensen, verlangens en dromen zijn zo anders dan kinderen duizenden kilometers verder op. Met wat voor verwachtingen gaan deze kinderen de door ons versierde dozen openmaken? Zingen ze van geluk? Of zwijgen zij van verbazing? Zijn ze dankbaar, verbaasd? Ik hoop dat het voor deze kwetsbare wereldkinderen mag voelen als een warme jas tegen de kou.