Ondankbaar handwerk?

haken

Ik ben best een fröbelmoeder. In de schaarse vrije tijd die ik overhoud naast de zorg voor de kinderen hou ik ervan om creatief bezig te zijn. Één van die creatieve uitspattingen is haken.

Meditatief uurtje: haken

Haken is naar mijn idee heel erg dankbaar. Binnen de kortste keren kan je een gebruiksvoorwerp maken. Ik moet bekennen dat ik dan wel een voorliefde voor shawls en dekens heb. Lekker een zich herhalend patroon, waarbij ik amper hoef te tellen. Het is bijna meditatief als ik dan een uurtje heb.

Alien-Hippo

haken

alien hippo

Ooit heb ik een knuffeltje geprobeerd, ook wel amigurumi haken genaamd. Dat is toch wel even een ander verhaal. Daar was niets meditatiefs aan en heeft me het nodige gevloek gekost. Uiteindelijk is het “gelukt”, maar het werd wel een soort Alien-Hippo. Het hoofd van het nijlpaard was megagroot in vergelijk met het lichaam, iets wat moest volgens het patroon. Alleen dat de vorm ook een beetje raar geworden was, dat stond niet in het patroon. Op dat moment heb ik dan ook besloten dat een volgend knuffeltje wel even op zich zou laten wachten. Deze hippo ligt nog steeds bij één van de kinderen in bed, maar een vervolg op mijn amigurumi avontuur blijft nog steeds uit.

Zo niet cool!

DekenMaar terug naar het andere haakwerk. De dekens die ik maak worden regelmatig gepakt. Want welk kind vind het nu niet heerlijk om veilig weg te kruipen onder een warme deken.

Want mijn kinderen vinden het super als ik iets voor ze maak. Wel merkte ik dat de gevraagde, handgehaakte, poncho voor mijn oudste amper gebruikt is. Waarom niet? Nou… omdat die niet cool genoeg was voor naar school. Eenmaal af heeft ze ‘m maar sporadisch gebruikt en bleef haar nieuwe kledingstuk al snel in de kast liggen.

Eigen ik

Is dat erg vraag je je af? Nou nee, ik vind van niet.

haken

haken

Mijn kinderen hebben een eigen smaak, maar ook een eigen idee over hoe ze zichzelf willen presenteren in de wereld. Vooral nu ik een (bijna-)puber in huis heb. Ze wil haar eigen ik uitdragen, maar gelijktijdig ook bij een groep horen. En als zij vindt dat zij dat niet kan met een handgemaakt item van haar moeder aan, dan is dat prima. Wie ben ik om haar te zeggen dat ze iets aan moet? Zelfs mijn jongste van zes laat zich niet vertellen wat ze aan moet.

En dus blijft een en ander ongebruikt, verdwijnt het in een kledingcontainer of wordt het op een andere manier weggegeven. Met de hoop dat een ander uiteindelijk net zoveel plezier van het dragen heeft als dat ik van het maken gehad heb.

En jij? Maak jij soms kledingstukken voor je (klein)kinderen? En ‘moeten’ ze die dan ook aan?

lees van Shirl ook eens crossroads

16 antwoorden
  1. Linda Aarts zegt:

    Respect voor jou! Ik heb er gewoon geen geduld voor, ondanks dat ik het gaaf zou vinden om zoiets te maken. En tja, wat je ook doet… kinderen zijn gewoon over het algemeen geen dankbare wezens 😉 maar gelukkig zijn er zoveel mensen(kinderen) en zoveel wensen, dus een ander is er vast wel blij mee.

    Beantwoorden
    • Shirl zegt:

      Geen dankbare wezens… soms inderdaad niet he! Maar als ik dan het mens in mijn kind zie en hoor ben ik vaak wel trots dat ze een eigen mening hebben 😄

      Beantwoorden
  2. Mama Jezz zegt:

    Sjaals en mutsen haak ik wel. Ik ben al ruim 2,5 jaar bezig met een dekentje voor mijn jongste. Oeps!
    En verder wel eens een knuffel of speenkoord als (kraam)cadeautje.

    Beantwoorden
    • Shirl zegt:

      Dank je wel. Ik beschouw mezelf nog steeds als een beginner, maar merk door de reacties dat opdat stadium misschien al wel gepasseerd ben ☺️

      Beantwoorden
  3. Danielle Piscaer zegt:

    Ja het is heerlijk ontspannend hé!? Ik brei niet, maar mijn hobby is naaien. Nu dragen ze het nog op de leeftijd van 3 en 5 (wel door hun zelf uitgekozen stofjes), maar ben me bewust dat dit niet altijd blijft. En dan ga ik gewoon door met iets voor me zelf maken :-). Want wat je zegt het is een heerlijk mediatief uurtje.

    Beantwoorden
    • Shirl zegt:

      Dat vind ik nu knap. Ik heb een naaimachine en moet me er gewoon aan wagen. Maar weet niet zo goed hoe te beginnen. Misschien eens project kussenhoezen starten. Voor als mijn oudste een nieuwe kamer krijgt. Met een beetje mazzel worden ze gebruikt 😉

      Beantwoorden
  4. Patricia Schmitz-Heres zegt:

    Leuk om te lezen. Trouwens, dat knuffeltje die naast Mickey Mouse zit, die lijkt wel een beetje op de knuffel die ik al 35 jaar bij me heb. Of nou ja, op hoe die eruit zag toen hij nog nieuws was haha.

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *