In je Elsa jurk naar school?

elsa zijn

In het RTL nieuws, lees ik een leuk artikel waarom Elsa uit de film Frozen, zo enorm populair is. Talloze meisjes willen Elsa zijn…

Natuurlijk is Elsa populair omdat ze geen doetje is, maar een sterke meid. Het nu eens niet over liefde maar over vriendschap en zussen gaat, een thema dat kleine meisjes beter begrijpen dan liefde. En last but not least….Disney zorgt er heus wel voor dat de markt overspoeld wordt met Frozen- hebbedingen. En die willen kleine meisjes hebben.

Elsa zijn…

Tot zover allemaal leuk en aardig. Maar ik begin mijn wenkbrauwen te fronzen bij meisjes die de hele dag door Elsa zijn. Die van de juf op school ook verwachten dat ze met Elsa worden aangesproken, die voortdurend in het middelpunt van de belangstelling gaan staan, met de liedjes en de dansjes uit de film. Iedereen moet dan meedoen. Is dat leuk? Of mag ik dat nu gewoon ouderwets aandachttrekkerij noemen?

Aandacht !!!!

Die aandachttrekkerij, dat kijk mij eens enig zingen en dansen, heeft overigens niks met Frozen te maken. Dat is van alle tijden. Maar de juf die op tijd ingreep en zei: ”nou is het wel genoeg, nou mag iemand anders een dansje voordoen ”, is als ik het zo hoor, niet van alle tijden.
Uit mijn toon kan je opmaken dat ik dat een gemiste kans vind, voor de meisje die niet “Elsa” zijn.

elsa zijn

een echte elsa jurk

Elsa zijn in een Elsa jurk

Nog een stapje verder gaat het, in mijn ogen, wanneer meisjes in hun Elsa jurk (of nog doller: een van hun Elsa-jurken) naar school komen.
In je verkleedkleren naar school??? Ben ik nu achterlijk, dat ik denk: “het is niet alle dagen carnaval!”

Fantasie en werkelijkheid

Kleine meisjes zijn dol op verkleden en fantasiespelen waarin ze zich kunnen verkleden. Dat is een heel normaal en waardevol onderdeel van het opgroeien. Doen alsof, laat kinderen proeven aan een ander leven. Een leven als moeder, prinses of verpleegster, als astronaut, brandweerman of Spiderwoman.
Kinderen weten ook heel goed dat ze doen alsof, dat het niet echt is.

Voor mijn gevoel wordt een grens overschreden, wanneer kinderen in hun verkleedkleren naar school gaan en vooral als ze daar gaan doen alsof ze een prinses zijn. Met magische krachten, we doen niet minder.

Voetjes op de grond, zeg ik. En zie het onder ogen: het kind is geen prinses. Ze is gewoon een kind, een leuk kind. En dat is meer dan genoeg

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *