Het Typische Autistische kind
Laten we met de deur in huis vallen. Er bestaat niet zoiets als “Dé Autist”. Natuurlijk zijn er bepaalde zaken die doen vermoeden dat iemand autistisch is, of juist niet. Toch kan je niet spreken van het typische autistische kind. Gewoon omdat ieder mens uniek is en dus ieder mens met autisme ook.
DSM-5
Met de overgang naar de DSM-5 (het officiele handboek voor de diagnostisering van stoornissen) vervielen de verschillende types autisme. Waar voorheen wel gesproken werd van bijvoorbeeld Asperger of PDD-NOS is er nu maar één diagnose: ASS.
ASS
ASS staat voor Autisme Spectrum Stoornis. Er wordt gekeken naar uitersten in het spectrum. Neem daarbij een aantal, ik ga het toch neerzetten, “typische” gedragingen en van daaruit kan een psychiater, de specialist, een diagnose stellen. Aan die diagnose wordt een classificatie gehangen met de mate van ernst.
Dan opeens, heb je na jaren, een naam voor het handelen en gedrag van jouw zoon of dochter. Maar dan?
Psycho-educatie
Als ouder kan je dan psycho-educatie krijgen. Dat weer niets anders is dan een mooie term voor les in autisme.
We maken kennis met andere ouders. Lachen, en huilen, van herkenning. Soms is de diagnose pas net bekend en zitten ouders nog in een soort ontkenningsfase. Anderen, zoals wijzelf, zijn eigenlijk opgelucht. Want het weten en de officiële diagnose stellen ons in staat om handvatten te zoeken en te krijgen. Hulp te krijgen voor ons kind dat de wereld blijkbaar compleet anders ziet dan wij.
Helpt de hulp?
Helpt de hulp? Dat is een goede vraag!
De eerlijkheid gebiedt ons om te zeggen “soms”. Het ene moment begrijpen we ons autistisch kind beter dan voorheen en is hem begeleiden een eitje. Het andere moment laat hij zich niet sturen en komt zijn starheid, ofwel rigiditeit, in alle hevigheid naar voren.
Het feit dat hij een eigen kijk op zaken en mensen heeft,maakt het allemaal nog een stuk ingewikkelder. We proberen hem te laten inzien dat uitspraken soms anders bedoeld zijn, dan hij ze opvat. Dat er verschil is tussen figuurlijk en letterlijk taalgebruik. Dat een voorbeeld echt een voorbeeld is en niet iets dat echt gebeurd is. Als ouder ben je alleen maar bezig met het ondertitelen.
Een bijzonder kind en dat is ie!
Langzaam komen we erachter dat een kind haast niet uniek en bijzonder kan zijn. Want als een kind buiten de massa valt levert dit vaak onbegrip op.
Scholen moeten bijgeschoold en begeleid worden en het is afhankelijk van de motivatie van de leerkracht hoe een schooljaar voor het autistische kind verloopt.
Het is elke dag een vraag hoe zijn/haar pet die dag staat en of de leerkracht (of ik als ouder) de goede modus weet te vinden om alles in goede banen te leiden.
Vandaag sprak ik met een andere moeder, over alles wat ons bezighoudt en wat we op de achtergrond “even” regelen. Het gesprek sloten we af met een opmerking dat onze bijzondere kids zo prachtig zijn.
En zo is het maar net.
Lees ook eens: Een pilletje om de dag door te komen
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!