De ene peuter doet het vaker dan de andere peuter. Dat speelgoed van een ander kindje afpakt. Gewoon het autootje, schepje , de bal van een ander kind zonder pardon afpakken….OHOO , ERRUG…NOT.
De meeste ouders schamen zich kapot als een hun kind het speelgoed van een ander kindje afpakt. Je voelt de andere ouders ( of de leiding op het KDV ) denken…””nou die mag haar kind ook wel eens opvoeden zeg…”
En dus pak je snel dat speelgoed af en geeft het terug aan de rechtmatige eigenaar. Als dank voor het feit dat jij de zaken weer in de juiste banen hebt geleid, beloont je peuter je met een huil en/of driftbui.
Rustig blijven…
Je denkt bij jezelf: “nu denken ze dus helemaal dat ik niet kan opvoeden!”
En dat is heel erge onzin. Mensen worden niet met beschaafde manieren geboren… Dat moeten we leren en dat kost tijd.
Je kind weet misschien vaag ergens dat het geen speelgoed mag afpakken, want zoiets heeft mamma wel eens gezegd. Maar dan zie ze ineens die geweldig gave rode auto! Wauhhh eens even kijken!! Of ze ziet een ander kindje met een bal. Ballen? Dat kan je samen doen : hup hier die bal, ik gooi wel….
Waarom ?
Je peuter kan heel veel redenen hebben om speelgoed van een ander kindje af te pakken, die helemaal niet slecht of gemeen zijn…
En stel je nu eens voor: ga eens even in de schoenen van je peuter staan, jij hebt een bal en een ander kindje gevonden, je wil lekker samen gaan spelen en ineens is iedereen boos en word die bal afgepakt….
Daar ga je toch van huilen?? Ik wel.
Wat je als ouder het beste kan doen, als jouw peuter het speelgoed uit de hand van een andere peuter trekt is: Vragen.
Gewoon vragen: waarom pak je dat? En dan krijg je vast een antwoord:”ik wilde even kijken, ik wilde samen spelen….”.
En dan leg je, voor de zoveelste keer, rustig en geduldig uit dat je dat altijd eerst moet vragen….
En heus, geloof mij, na een tijdje kunnen ze dat niet alleen, dan snappen ze dat ook nog.
