Je kan er soms echt niks aan doen….maar je voelt je zo rot.
Je kan er soms echt niks aan doen….maar je voelt je zo rot. Over ongelukjes in huis.
Alle moeders maken het mee. Soms wel meer dan eens : van de stomme ongelukjes in huis, die zoveel erger hadden kunnen aflopen. Waar je je zo ontzettend schuldig over voelt, ook al liepen ze goed af. En die soms in een flits gebeurt zijn. Terwijl je er eigenlijk niets aan kon doen. Of misschien wel als….je ogen in je achterhoofd had, je alles van te voren wist, 4 armen had in plaats van twee.
Lees de ongelukken die andere moeders overkwamen
De bakplaat
Wat dacht je van deze : Je knutselt samen met je twee ukkepukken een mooi Vaderdag cadeautje. Dat laat je in de oven afbakken. En dan gaat het wekkertje. Je jongste heeft een hang dag en hangt al de hele dag op je arm….Voel je hem komen?
Je denkt : “snel even die bakplaat uit de oven halen, voor het verbrandt”, maar je jongste maakt op je arm een onverwachte beweging en BOEM ! armpje tegen de bakplaat!
In een tel…Natuurlijk alles gekoeld en gekoeld en gekoeld…en het is goed afgelopen. Behalve voor de moeder, die is nog steeds niet bekomen van de schrik.
De kinderstoel
ongelukjes in huis
En wat dacht je van deze ?
Zoonlief zit altijd zo lief en zoet in zijn stoel te spelen. Hij vermaakt zich eindeloos met een rolmaat of met twee lepels, of met wat hij maar in zijn handjes heeft.
Prima moment om even de was op te hangen, want dan is die vanavond ook droog.
En op dat gezegend moment besluit zoonlief dat hij voorover kan reiken…en verder en verder…bijna heeft hij dat leuke bekertje te pakken…En dan valt de stoel om.
Kind in tranen, moeder in nog dikkere tranen…Kind mankeerde niks hoor!
De tuin.
Wat als je zoon van drie de tuin aan het schoonmaken is, maar zijn doekje waait de boom in?
Nou dan vraag je niks aan je moeder, maar haal je zelf dat doekje wel even op…
Totdat je onder de boom ligt.
Soms kan je het al moeder niet bedenken, maar het gebeurt.
De trap
Mijn zoon viel toen hij drie was van de trap, grote snee in het hoofd, naar de dokter…een heel gedoe.
Ik voelde me enorm schuldig, maar snapte er ook niks van. Het kind was een echte berggeit. Hij viel nooit !
Drie jaar later kwam ik er dus achter dat het buurmeisje hem geduwd had ( vond dat altijd al een parg ) Je kan trap hekjes voor de trap zetten. Maar ik zeg: kijk uit met buurmeisjes! Want die zijn pas echt gevaarlijk !
Trappen zijn trouwens een bron van grote en kleine ongelukjes. Laten we afsluiten met een leuk verhaal. Op het kinderdagverblijf zit een tweeling. Pieter en Bas. Op een dag komt Bas binnen wandelen en kondigt aan Pietew gevalle…boem ! Bloed. Veel bloed. AUWW.
Zijn moeder loopt er achteraan En zegt. “en wie heeft Pieter van de trap geduwd???”
“Ik”, zegt Bas tevreden. Om er voldaan aan toe te voegen “mag niet”
lees ook : wanneer je dochter ongesteld wordt
Wat gemeen van het buurmeisje. Dat laatste verhaaltje is zielig en grappig tegelijk, ze weten heel goed dat het niet mag wat ze doen.
Kinderen zijn bikkelhard.. 🙂
Gelukkig zijn kinderen het vaak ook zo weer vergeten maar als ouders zijnde schrik je natuurlijk wel.
Oh vreselijk ja! Kinderen zijn het zo weer vergeten, maar de volwassenen..
Wederom een mooi stuk!
Veel herkenning ?
die tweeling is gewoon hilarisch!
Auw.. Toevallig viel er vandaag ook een kindje op mijn werk.. Gelukkig zijn al die kleintjes sterke kiddies!!!
Het is inderdaad naar als het je overkomt. Want je wilt je kind juist zo graag beschermen.
Ja ik merk nu al bij mijn nichtjes dat ik heeel erg voorzichtig ben en continue zeg, oh kijk je uit, doe je wel voorzichtig..
het is vreselijk als een kind zich pijn doet maar dit hoort er nu eenmaal bij! “daar worden ze sterk van” zeggen wij in de volksmond.
Heel herkenbaar! Ben met mijn zoontje van 5 maanden van de trap gevallen. Gebroken been. En ik had niks natuurlijk. Voel me nog steeds de slechtste moeder ter wereld.
niet doen ! !het gebeurt nu eenmaal….
Mijn kids zaten eens onder een wasrek te spelen dat plots naar beneden viel. Hun hoofdjes zaten tussen de spijlen. Ze huilden allebei niet zozeer omdat ze pijn hadden maar omdat ze geschrokken waren. Net als ik.
aaah gosssie….kan me goed voorstellen dat iedereen zich een ongeluk schrikt!