Uren lang spelen, uren lang fantaseren.

Over kinderen en spelen en lego en knuffeldieren

Ik heb maar weinig last gehad van kinderen die liepen te klieren omdat ze zich verveelden. Mijn beide kinderen konden zichzelf urenlang vermaken. Met niks. Met twee luciferdoosjes, zei ik altijd.
Maar er was wel een groot verschil. Zoonlief zou die luciferdoosjes gebruiken om te bouwen, terwijl dochterlief verhalen zou vertellen en die doosjes zou inzetten om die verhalen uit te spelen.

Een jongetjes-meisjes ding? Nature versus nurture?  Ik weet het niet, ik waag me niet aan een uitspraak. Het is een super interessant onderwerp, waar ik best veel aandacht aan besteed, maar nu even niet. Trouwens sinds ze volwassen mensen zijn, is het verschil ook vermindert of moet ik zeggen: verandert. Zoonlief bedenkt games en neemt zo af en toe eens een filmpje op. Verhalen vertellen in optima forma. Dochterlief  bouwt haar eigen website , zij heeft inmiddels haar technische/analytische kanten sterk ontwikkeld.

geef kinderen de ruimte en de tijd

Zo zie je maar, je moet als moeder niet teveel sturen, niette bang zijn dat je teveel voor ze bepaald.  Geef je  kinderen  vooral de tijd  om zichzelf te ontwikkelen. Dat deed ik dus ook niet. Ik zeilde rustig mee met hun wensen en spelen. Ik vond het ook heel leerzaam om dat te doen: gewoon kijken: waar heeft mijn kind nu behoefte aan? Waar zie ik hem/haar mee spelen, waar spelen ze mee als ze bij vriendjes zijn. Wat vragen ze voor Sinterklaas. Hmmm, nou ja, het hele boek natuurlijk…Bij nader inzien zijn die cadeaufolders geen goede indicator……

Het zal jullie niet verbazen dat zoonlief een groot liefhebber van Lego was. Lego city en ridderLego hadden zijn voorkeur, met een handje piraten Lego er doorheen. Het aanbod van Lego is gewoon fantastisch! Maar er is zoveel dat ik besloot dat het handiger was niet alle soorten door elkaar te kopen. Al hoewel: die Harry Potter Lego was ook onweerstaanbaar, die kocht ik gewoon on the spot. Pedagogisch heel onverantwoord, dus daar ga ik hier verder niet op in: ik hou mijn naam graag hoog.

zoonlief en ik en de lego

Zoonlief en ik hebben heel wat uren in speelgoedwinkels doorgebracht, alle dozen intensief bestuderend: welke onderdelen zaten er in deze doos Lego? Hadden we die al? Zo leer je als moeder ook nog eens wat! Ooit had de speelgoedzaak in het dorp grote tonnen Lego staan waar je per gewicht Lego kon kopen. Jeetje wat had ik allemaal wel niet kunnen doen, in de uren dat zoonlief en ik daar de hele ton omwoelden, op zoek naar dat ene steentje..En dan die intense voldoening als we het vonden!

aan elkaar aanpassen

En dan die keer in Parijs, dochterlief was inmiddels puber en wilde de grote warenhuizen in. Zoonlief vond dat een bar slecht idee: Winkelen! Getsie !! Tot….we de speelgoedafdelingen in dit soort warenhuizen ontdekten…..Een Lego Eldorado. Prachtige pakketten stonden daar opgebouwd en al onder glas. Dus deden we een half uur kleding kijken en een half uur Lego kijken. En zo leer je zonder wijze lessen en preken je kinderen spelenderwijs dat je je in het leven soms aan elkaar kan aanpassen

dochterlief en haar knuffels

Dochterlief was dol op dieren, knuffeldieren wel te verstaan. Uren was ze er mee aan het tutten, verhaaltjes vertellen, opstellingen in haar kamer aan het maken. Dieren zoals die van schleich, zeker fantasiedieren zoals de eenhoorn of pakketten zoals de picknick, dat waren echt zaken die prima in haar straatje pasten.  En reken maar dat ik op dit gebied ook een enorme kennis opbouwde! En verder maakte ik dikke zachte kussen, met daarop ook dieren natuurlijk, zodat ze fijn op de grond kon spelen.
Ik wist uit mijn hoofd welke dieren ze wel en niet had en wat bij welk beest hoorde…Dapper hielp ik mee alles mooi en overzichtelijk neer te zetten. Wat een ramp waren die collecties bij het schoonmaken van haar kamer: en toch, ik kijk er met zoveel plezier op terug.
Haar favo-dieren zitten nu in een opbergdoos en wachten op later.

Het is zo leuk, om te kijken hoe je kinderen zichzelf vermaken. Hoe ze in zich zelf mompelend en zingend bezig zijn en de rest van de wereld om zich heen, lijken te vergeten. Zij leren daarvan, en jij leert van hen!