Straffen of belonen

Straffen of belonen ?

Als ouder willen we het liefst ons kind belonen voor goed gedrag: het voelt zoveel fijner, en alle opvoedprogrammaś raden het ons ook aan. Beloon goed gedrag, negeer slecht En…het komt allemaal goed. Straffen….zoooo Middeleeuws… Maar is dat ook zo?
Eigenlijk gaat deze gedachte ervan uit dat we allemaal hetzelfde in elkaar zitten. Namelijk dat we allemaal ons goed gedragen als we een beloning in het vooruitzicht hebben. En straffen maakt kinderen boos en zorgt er alleen maar voor dat ze de kont tegen de kribbe gooien.Maar is dat ook zo?
Ik hoef niet eens naar kinderen te kijken om te weten dat dat niet zo is. Kijk mijn lieve echtgenoot bijvoorbeeld houdt alleen het voet op de pedaal omdat hij zich blauw betaald heeft aan boetes….( hij weet nu ook precies waar de flitspalen staan …)

En als het vooruitzicht van iets fijns genoeg is om mensen te motiveren, waarom lukt het dan zoveel mensen niet om af te vallen of te stoppen met roken ???
Kortom : wij leven niet bij beloning alleen. Beloning werkt voor sommige kinderen prima, maar voor anderen niet. En daar werkt straf weer wel.

Voor welke kinderen werkt straffen en wanneer moet je belonen ? Nou volgens mij weet elke moeder dat best: die kleine eigenwijze peuters, die op hun tweede al een duidelijke eigen wil hadden…..die duidelijk denken: bekijk het even met je snoepje,ik sta nu net lekker in deze plas te springen…Daarwerkt : als jij in de plassen springt dan, mag je niet….

En voor wie werkt belonen: voor de meegaande en ¨makkelijke¨ kinderen. De kinderen voor wie het niet zo moeilijk is zich aan de regels te houden, die je graag een pleziertje doen. Daarvoor werkt: als je niet in de plassen springt dan gaan we gezellig…..

Het is niet zo eenvoudig als het lijkt

Tot zover klinkt het simpel, maar dat is het natuurlijk niet. Talloze mensen zijn mengvormen, mijn lieve echtgenoot bijvoorbeeld is behalve het hardrijden een voorbeeldig burger…
Wat ik probeer te zeggen is dit : beloon (of straf) niet omdat je denkt dat dat zo hoort, of omdat men zegt dat het werkt. Kijk goed naar je kind, kijk goed naar de situatie. Hielp de beloning niet ? Had de straf het averechtse effect? Dan had je misschien in dit geval juist het ander moeten toepassen

en dit vinden forum-moeders

Moeder N:

Dat verschilt inderdaad per kind.
Mijn dochter heeft een zacht karakter. Ze is wel wijs en soms bazig, maar wel lief. Als ik zeg: niet doen. Dan doet ze het ook niet. Zij krijgt ook amper straf.. Meestal als ik zeg dat iets niet mag dan luistert ze. Goed gedrag word altijd beloond. Maar wel bijzondere dingen.. Als we bijvoorbeeld een bruiloft hebben en het is er oersaai en ik zou het snappen dat ze gaan gillen maar dat doen ze niet, dan complimenteer ik ze. Vertel ik ze dat ze zich als echte lieve grote kindjes hebben gedragen en ben ik trots op ze. Maar dingen die voor mij vanzelfsprekend zijn, beloon ik ze niet voor. Je hoeft niet voor alles te worden beloond. Sommige dingen moet je gewoon doen/kunnen.

Mijn zoon is een draak. Daar kan je 100x tegen vertellen dat iets niet mag. Die krijgt dus wel straf omdat het anders niet tot hem doordringt en hij net zo lang doorgaat en mij uitprobeert. Wij hebben dan ook een ‘naughty corner’. En ja, het helpt want meneer vind het heel erg dat hij weg moet en ons niet kan zien, hij staat ook met gezicht naar de muur. Hij word even buitenspel gezet. En.. het werkt!
2 totaal verschillende kinderen dus.

Mamma F:

Hier ook totaal verschillende kinderen. Kind 1 heeft het meest aan straffen…in zijn geval door hem 1 dag alle technologie te verbieden (geen pc, gamen, tablet, gsm) en kind 2 gaat beter met een beloningssysteem (bv. als je vandaag niet je zusje pest mag je een sticker plakken. En als die kaart vol is met stickers dan krijgt hij een kleinigheidje zoals een autootje of een gogo) bij M. zijn we nog volop aan het ontdekken wat het beste werkt…ik heb niet de indruk dat ze al veel snapt van belonen maar als ze lief is geweest dan prijzen we haar wel de hemel in (dat is natuurlijk ook een vorm van belonen) maar ze kan ook vreselijk ondeugend zijn en dan zet ik haar wel eens voor straf in het hoekje vande bank!

 Moeder P:

Wat mij vaak opvalt, is dat de straf of beloning niet in de juiste mate wordt toegepast.
Een snoepje kan een grote beloning zijn, maar als kindlief standaard al 20 snoepjes per dag krijgt, dan is het springen in de plassen veel leuker dan de “beloning” die mams had bedacht van een snoepje krijgen. Daar zou je dan een veel grotere beloning tegenover moeten zetten.
Andersom werkt straffen pas, als het ook echt een straf is. “niet doen” zeggen en vervolgens niet meer op je kind letten, zorgt er dus voor dat je kind leert dat “niet doen” geen straf is, al is het wel zo bedoeld.
Verder doet inderdaad elk kind het het best op zijn eigen manier.

Er zijn in principe 4 vormen van leren:
1 een beloning toedienen, zodat het gewenste gedrag toeneemt (bv: toetje als de kids netjes hun bord hebben leeggegeten)
2 een beloning wegnemen, zodat het ongewenste gedrag afneemt (bv: gameboy afpakken als kind blijft pesten)
3 een straf toedienen, zodat het gewenste gedrag toeneemt (bv: kind mag niet mee, als het treuzelt bij het aantrekken van zijn schoenen)
4 een straf toedienen, zodat het ongewenste gedrag afneemt (bv: kind in de hoek, alshet blijft pesten).
Elke situatie vraagt om een andere aanpak, net als dat elk kind vraagt om een andere aanpak. En dat houdt opvoeden nou zo leuk 😉

lees ook: wat is een peutervolgsysteem