Bij welk boek zat jij te snikken?

Gedachten en herrineringen aaan kinderboeken

Onlangs overleed Eric Carle, de schrijver van het ongekend fantastische boek: Rupsje Nooitgenoeg. Het is niet alleen een heel grappig verhaaltje, dat jonge kinderen enorm aanspreekt. Het was ook- voor zover ik weet het eerste boek, dat een verhaal letterlijk in beeld bracht. Niet alleen door de plaatjes, maar ook door middel van de vorm van het boek. Terwijl je leest wat rupsje Nooitgenoeg allemaal eet, eet hij zich ook door het boek.

Ik vond het destijds echt een revolutie in de kinderboekenland en ik heb het met veel plezier – heel vaak – aan mijn kinderen voorgelezen.

het resultaat van voorlezen

Al mijn voorleeswerk heeft wel succes opgeleverd, mijn beide kinderen lezen graag, zei het dat zoonlief vooral met zijn oren leest. Maar lezen is lezen. En ik ben blij dat ze graag lezen

 Zelf ben ik ook altijd een fanatiek lezer geweest. Maar ja ik groeide ook op in de tijd dat er alleen televisie op woensdag en zaterdag was…( zullen we dat gewoon weer invoeren?)

Mijn lievelings kinderboeken

Ik las boeken van An Rutgers van der Loeff, Lawines razen of de Kinderkaravaan, heel zielige kinderboeken waren dat vaak. En ik verslond alles van Enid Blython, vooral de boeken van “de vijf”, die waren tenminste spannend. De Pitty op kostschool boekjes vond ik een beetje zoetsappig, maar ja: een boek was een boek! En vergeet de kinderboeken van Astrid Lingeren niet. Ik las alle Pippie Langkous boeken in een adem uit!

Ik weet niet of jullie dat ook hebben, maar er zijn kinderboeken die je volgens mij nooit meer vergeet.
Voor mij is de allerbelangrijkste “Alleen op de  wereld” van Hector Mallot. Ik kan me nu nog moeiteloos allemaal passages herinneren. En ik weet ook nog hoe ik als kind bewust de heel verdrietige passages nog een keer las omdat je er zo lekker bij kon huilen…

Hadden jullie ook zo’n boek?

lees ook eens: geen groter geluk dan lezen