Wanneer vieze woorden echt niet kunnen…

“Geef die mijnheer eens even netjes een hand”, zei de moeder tegen haar zesjarig zoontje.
Het knulletje gaf de mijnheer een hand en sprak – met glimmende oogjes – “dag mijnheertje koekepeertje”

Een mooi voorbeeld van een woord, wat eigenlijk helemaal geen vies woord is, maar  op dat moment ongepast. En de glimmende oogjes verraden dat het kind in kwestie zich daar eigenlijk wel van bewust is…

Wat een vies woord is, is afhankelijk van de situatie en dat maakt het soms een beetje lastig.
Kijk er zijn natuurlijk woorden die je gewoon niet wil horen: kanker, homo, hoer om er maar een paar te noemen.
De vieze woorden waar kleuters zo dol op zijn hebben bijna altijd te maken met poep, pies en geslachtsdelen. Vind je ook minder fijn natuurlijk, maar dat zit wel in een andere categorie. Het zit in de categorie dat we weten dat kleuters hier mee bezig zijn en het reuze stoer vinden om poep en piemel te roepen.

We moeten er vaak wel om grinniken, wat niet erg verstandig is, want daar mee zeggen we: dit is grappig!!! En dan wordt het lastig om dit soort woorden later weer te verbieden.

Goed de onschuldige poep en pies laten we voor wat het is, de echte vraag is: hoe ga je om met woorden als kanker ect?

Mijn tip is: wordt niet boos om een misplaatst vies woord, wordt arrogant. Trek je wenkbrauwen op. Trek je neus op. Kijk je kind doordringend aan en zeg: “zulke woorden worden in dit huis niet gebruikt” Laat de woorden een paar seconden inzinken en zeg dan op dezelfde toon “is dat duidelijk?”

Kijk, je kind is natuurlijk een beetje grenzen aan het verkennen, dat mag niet alleen dat moet zelfs, hij moet de wereld gaan ontdekken. Maar als ouder mag je niet alleen maar moet je soms een hekje plaatsen. Anders valt je kind van de wereld af…..

O, en die mijnheer koekepeer? Die los je zonder woorden op. Kijk je kind alleen met opgetrokken wenkbrauwen aan. Geloof me, hij snapt je.

Lees ook eens: de animatieserie mijnheer penisman