Welke sport voor je kind: team of solo.

Wanneer je gaat nadenken over een sport voor je kind, sta je onvermijdelijk voor de vraag: kiezen we voor een teamsport of is ons kind gelukkiger met een solo sport.

En die vraag is minder makkelijk dan je denkt.
In eerste instantie kijk je natuurlijk naar het karakter van je kind: speelt en werkt hij graag samen, of is hij meer een solist.
En vervolgens kan je jezelf de vraag stellen: wat wil ik dat hij van die sport leert
Om tenslotte bij de derde vraag uit te komen: gaat dat ook gebeuren?

Laat ik als voorbeeld mijn zoon opvoeren. Toen hij zo’n jaar of zeven was, vonden we het toch echt tijd dat hij iets aan sport zou doen. Een kennis van ons gaf Hapkido les, een zelfverdedigingssport, waarbij  de zelfverdediging het doel is, en niet de aanval.
Het vroeg veel zelfbeheersing en concentratie: zoonlief vond het heerlijk. Het paste heel mooi bij zijn serieuze  aard.

Na een paar jaar was het een beetje over met de pret, hij raakte wat uitgekeken. Tijd voor iets anders.
Manlief was een groot voorstander van een teamsport. Goed om te leren samenwerken, vond hij.
Kortom: hij had gezien dat zijn zoon nogal een solist was en wilde dat hij van sport leerde samenwerken.

Ik keek naar vraag drie: gaat dat ook gebeuren?  Ik wist honderd procent zeker dat hij van een sport niet zou leren om samen te werken. Hij zou zich alleen maar groen en geel ergeren aan zijn team genoten. Manlief boos natuurlijk: “samenwerken is belangrijk! Dat moet je leren in het leven”

Ik wees hem op de vele filmpjes en toneelstukken die hij met vriendjes maakte. Voor de maandsluiting, maar vaak ook gewoon voor de lol. Zijn zoon kon prima samenwerken, alleen niet op sportgebied, nou en?

Hij ging naar atletiek. Hij kon het prima vinden met de andere kinderen in zijn groep. Het jaarlijkse kamp bezocht hij met veel plezier. Maar zijn sportieve prestaties ( nou ja..) waren van hem. En daar was hij blij mee.