Time-out, in de opvoeding. Werkt het

Peuterpubertijd: Wat is er mis met een time out?

Het ziet er zo slim en verstandig uit: even in de nauthy corner. Even op de gang, deurmat, je kamer om na te denken en af te koelen. En het is absoluut een betere straf dan een tik. Je hebt er de aandacht van je kind mee en ook jij kan even tot jezelf komen. Het is geen wonder dat in de opvoeding een time out vaak gebruikt wordt. Zeker in de beruchte peuterpubertijd, waar jij zelf de rust wel even kan gebruiken..

Maar werkt een time out ook?

Wat jij als ouder wil is dat je kind nadenkt over z’n gedrag en tot de conclusie komt dat hij/ zij iets niet goed deed, maar de vraag is of dat ook zo werkt.
Het vervelende nieuws is dat dat waarschijnlijk niet zo werkt…..
En waarom niet vraag je je dan af. ( deed ik ook )

1) door je kind apart te zetten kan je een kind het gevoel geven dat je ze slecht en stout¨ vindt Vast niet het gevoel dat je wil overbrengen.
2) door een time -out leert een kind niet met z’n emoties om te gaan, je zou kunnen zeggen integendeel: hij/zij zit daar maar in z’n eentje te broeden…
3) en terwijl hij/zij zit te broeden kunnen er met het grootste gemak hele boze gedachten ontstaan….Wat zou jij doen? Als je daar op die mat zat? Bedenken hoe vervelend je bent geweest , of bedenken hoe vervelend je moeder is ????
Kortom: als je de time-out hanteert als straf: jij bent zo vervelend, ga even de kamer uit, dan werkt het wel. Maar als je de time-out wil gebruiken als methode om je kind na te laten denken over z’n gedrag , dan is het niet de meest ideale methode.

lees ook: peuters die weglopen