Pas op! Kijk uit ! wil je roepen.

Wanneer je moeder wordt, wordt je voorzichtiger dan je ooit van z’n levensdagen voor mogelijk hebt gehouden.
Pas op kijk uit ! roep je als een tante, een buurvrouw, een broertje, een zusje, ja zelfs vaderlief het kind niet goed vast houden.
Je weet het dan nog niet, maar deze woorden zullen je de rest van je leven achtervolgen.

Wanneer ze beginnen te lopen, loop je achter ze aan: pas op, kijk uit, je valt, wie weet val je met je hoofdje op de tafelrand en dan doe je je zelf pijn…

“Pas op, kijk uit! Je mag niet met je loopfietsje de weg op, dat is zo gevaarlijk. De weg is voor auto’s.
Blijf jij nu maar bij mama”. En de meeste peuters doen dat ook nog.
Wanneer ze naar groep 1 en 2 gaan, heb je als moeder een relatief rustige periode. Kleuters zijn vrolijk en blij, juffen in groep 1 en 2 zijn onveranderlijk lief en je kind trekt zich nog weinig aan van groepsdruk.

Dat verandert vanaf groep 3. Kindlief wordt zich bewust van andere kinderen. Zaken als prestige, als bij de popi’s van de klas horen, worden belangrijk. Pas op! Kijk uit! Wil je roepen. Omdat die meiden populair zijn, wil dat nog niet zeggen dat ze ook aardig zijn en bij je passen. Heus lieverd, je jurk en je jas doen er niet toe. Het gaat om jou! Pas op, kijk uit ! Meiden onderling kunnen elkaar zo’n pijn doen…

Geld uitgeven, ook zo’n voorbeeld. Daar staat je kind en keert haar spaarpot om voor de “hype-van-het-moment…”Weet je het zeker”, vraag je als moeder “als al je centjes op zijn, heb je niks meer, dat is niet leuk hoor”  Maar je kind weet het zeker en jij maar hopen dat ze zal leren van de pijn in haar portemonnee…..

Op de middelbare school wordt het niks niet beter, reken er niet op dat ze verstandiger worden.
Pas op, kijk uit ! wil je roepen, ga je eigen weg, maak je eigen keuzes, doe niet wat “de hele klas doet. Doe wat jij wil doen.”

En dan komt ze thuis met de onware Jacob. Jij ziet van een kilometer afstand dat dit hem echt niet is. Je weet nog hoe jezelf destijds dacht dat je dood zou gaan van liefdesverdriet. Je weet ook dat je er nu om kan glimlachen…Maar dat verhindert niet dat je wil roepen: “Pas op, kijk uit!! Dit gaat zoooo’n zeer doen” Maar je doet het niet.

En als het dan uit is, dan wil je de knul wurgen. Maar je doet het niet…

lees ook eens: wil je met me trouwen

7 antwoorden
  1. Alexandra zegt:

    Geen kinderen, maar snap het wel. Moeilijk om aan de zijlijn te staan. Ik vind het zoeken naar de balans. Wat kun je wel zeggen? Soms weet je gewoon dat ze er niet naar luisteren, soms moeten ze het zelf ervaren. Maar toch ook beschermen tegen pijnlijke of grote blunders.

    Beantwoorden
  2. Melanie Hoogvliet zegt:

    Zo herkenbaar zeker dat help pas op kijk uit verhaal en het stukje van de spaarpot ik probeerde me zonnetje daar ook altijd voor te behoeden.

    Beantwoorden
  3. Bregtje Hermans zegt:

    Haha leuk geschreven! Die van mij zijn 5 en 6 dus ik heb nog een lange weg te gaan met ‘pas op’ en ‘kijk uit’….scheelt dat het twee eigengereide jongens zijn die zich toch al weinig aantrekken van wat mama vindt 😉

    Beantwoorden
  4. Linne zegt:

    Volgens mij zijn er zoveel situaties waarin je zou willen zeggen, pas op kijk uit, alleen komt er helaas een periode of zijn er situaties dat je beter niks kunt doen. Lastig als moeder denk ik. Gelukkig heb ik voorlopig nog geen kinderen en geniet ik nog even van het studentenleven

    Beantwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *