naar de brugklas

brugklas

Je kind naar de brugklas; Eschre vertelt

Na de allereerste dag op de kleuterschool kwam mijn jongste dochter het schoolplein oplopen met de mededeling: “mam, morgen ga ik niet meer hoor”. Niet dat ze het echt vervelend had, ze komt prima mee, ze heeft vriendinnen, maar ze is gewoon niet zo’n schoolbanken-kind.

Haar opluchting was dan ook groot toen ze in groep 8 belandde, en zeker nu het einde nadert. Eindelijk van die rondrennende kleuters af, en van al die super simpele sommen.

Maar het leven van een beginnende puber kan soms onverwachts zwaar zijn en alles wat eerst zo leuk en stoer leek, is ineens groot en eng. 

kennismaking met de brugklas

Gisteren was het zover, de eerste kennismaking met haar nieuwe brugklas. En net zoals bij haar oudere zus destijds, drong het ineens tot haar door dat mama niet meer mee ging. Sterker nog, mama stuurde haar in haar eentje op de fiets. Terwijl ze ook nog eens een paar dagen daarvoor voor het eerst ongesteld was geworden. Alles was eventjes Heel. Erg. Niet. Leuk.

moederlijke schuldgevoelens

En om heel eerlijk te zijn speelden mijn moederlijke schuldgevoelens ook best op. Moet ik haar nou niet toch even wegbrengen, ze vindt het zo eng allemaal, zou ik toch niet….

Nee. Dit is het moment voor zowel moeder als kind om weer een beetje meer los te laten.

grote zus

Grote zus schoot te hulp. Zij is inmiddels op weg naar de 4de en dus helemaal thuis in het middelbare schoolleven. Met veel geduld en vriendelijkheid vlocht ze de haren van haar zusje, want die foto’s die gemaakt zouden worden, daar loop je de rest van je schooljaren mee op je schoolpasje, daar moet je toch zeker wel goed op staan! Ondertussen legde ze uit dat het echt fijner is om alleen te gaan, dat je op die manier veel sneller vrienden maakt en mensen vindt om mee samen te fietsen, en dat alle leraren hardstikke lief zijn. Zelfs degenen die stom lijken, want die kunnen alleen niet lesgeven of geen orde houden. Maar in de gangen zijn ze allemaal lief.

Ik stond ontroerd toe te kijken hoeveel wijsheid en behulpzaamheid er in een 15-jarige kan zitten. Met de moed in de schoenen en een peptalk achter de kiezen ging mijn aanstaande brugklasser op pad.

En? Had ze het leuk gehad in de brugklas

Nee. De klas was stom, iedereen kende elkaar al en zij niemand en ze zou er nooit tussen kunnen komen en, en, en…

Mijn gedachten gingen terug naar die eerste dag op de kleuterschool. Morgen ga ik niet meer hoor mam. Uiteindelijk kwam dat eigenlijk best in orde.

Om haar kop te verzetten ging ze de hond van de buurvrouw uitlaten. Daarna vertelde ze dat er één meisje in de klas zat die haar wel heel aardig leek. En dat de mentor misschien ook wel oké was. En dat ze in ieder geval niet bij die ene stomme jongen van scouting in de klas zat.

Het komt allemaal best in orde.

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *