Het kerstdiner, en de droge worst…Door Daisy

Ik loop met een haastige pas het pand van mijn werk uit, ik ben alweer veel te lang gebleven en daardoor te laat bij de opvang. Van de opvang vlieg ik met de meisjes naar huis en daar kan de grote voorbereiding voor het kerstdiner op school beginnen.

Tevreden haal ik de kant en klare cupcakes uit de kast, ik heb het mezelf mooi makkelijk gemaakt. En welk kind proeft nou dat ik deze niet zelf heb gebakken? Ik probeer met een spuitzak botercreme toefjes te spuiten, maar het lijkt uiteindelijk een soort van uitgezakte ontlasting. Nevermind, geen kind die dat ziet toch?

Mooi voor het kerstdiner…

Daarna stijl ik het haar van kind 1, en zet de krultang in het haar van kind 2. Die is op z’n zachts gezegd niet blij want krullen zijn hééél lelijk! En ze wil de rok die ik heb uitgezocht ook niet aan want die is ook lelijk! Ik wurm haar met allerlei trucjes toch in de tule rok en ik bedenk dat ik de haren beter na het aankleden had kunnen doen..

Ik maak wat foto’s van de meisjes waar kind 2 met een hoofd op onweer op staat want krullen zijn lelijk! Leuk voor in het plakboek joh.. ik pak de 2 nogal wankele wegwerp schalen -ja, ik heb het me dit jaar er écht makkelijk vanaf gemaakt en i don’t care- en loop richting school in de stromende regen, top! Kon er ook nog wel bij.

De cupcakes en het kerstdiner

Voor de deuren van school staan ontelbaar veel ouders opgehoopt, en ze staan allemaal zo’n beetje tegen de deur aan gezien het weer. Als een slang zigzag ik tussen de ouders door met de 2 wankele wegwerpschalen op mijn handen leunend. Als ik dan toch een kleine botsing maak vallen er cupcakes van de schaal. Prima, geen kind die wist dat het er 12 waren toch? Ik zet een grote stap over de hoopjes ellende die cupcakes waren heen en loop door de klas in, waar ik juf vraag om me te bevrijden. Als ik mijn beide kinderen weer gevonden heb in de meute van ouders en kinderen drop ik ze in hun klas en weet niet hoe snel ik de school uit moet komen. Inmiddels loopt het zweet me over de rug en geen denken aan dat ik nog over die kerstmarkt ga hollen.

Boodschappen

Als ik in alle rust boodschappen heb gedaan ga ik 10 minuten voor tijd weer terug naar school. Ik neem een diepe hap lucht als ik de deurklink pak en ga naar binnen waar op elke vierkante meter minstens een groepje ouders staat te keuvelen met elkaar. Ik koop bij een kraampje een zak droge worsten, of nou ja, zonder zak want die waren op.

Met 3 droge worsten, 2 kinderjassen en 2 haarbanden in m’n handen scharrel ik mijn kroost bij elkaar, zigzag ik weer met ze door de meute ouders met kinderen en ga eruit. Thuis luister ik naar alle verhalen van de meisjes en als ze in bed liggen plof ik met een droge worst op de bank, want tijd om te eten heb ik nog niet gehad….