Femkes verhaaltje 2

Ik ben al groot….

Ineke Kraijo: Femke’s verhaaltjes : groot

Mijn broer Jelle is groot, heel groot. Hij gaat zelfs al naar een echte school. Dat wil ik ook! Eerst mocht ik altijd mee als we Jelle weg gingen brengen. Ik rende dan de huishoek in, lekker spelen in het keukentje of met de poppen. Dat kan ik al heel goed, dus ik kan best bij Jelle in de klas zitten. Maar mijn mama haalde me altijd uit de huishoek en nam me mee naar huis. Zo flauw!

Toen bedacht ik iets nieuws. Alle kindjes bij Jelle in de klas gaan op stoeltjes in een kring zitten. Dus klom ik ook op zo’n mooie, hoge stoel. Mijn voetjes kwamen niet bij de grond, maar dat gaf niets. Ik zat net zo netjes als de andere kindjes op de stoel. Toch tilde mama mij er altijd van af.
Vorige week hadden de kindjes van Jelles school een mooie gele brief van de juf gekregen. Dat vond ik heel leuk, want geel is mijn lievelingskleur. Mama las de brief en zei dat erin stond dat kleine broertjes en zusjes wel schattig zijn, maar dat ze onrust brengen in de klas, dus dat ze de klas niet meer in mochten. Ik dacht dat dat niet over mij ging, want ik ben niet klein. Ik ben al groot, bijna net zo groot als Jelle.

De volgende dag brachten mama en ik Jelle weer naar school. We liepen de school in, maar in de gang bleef mama staan. Daar moest ik Jelle een kus en een knuffel geven, want we mochten de klas niet meer in. Niet in de huishoek en ook niet op de stoeltjes. Dat vond ik heel, heel gemeen van de juf.
Wacht maar tot ik echt groot ben. Dan ga ik de hele dag in de huishoek spelen en moet de juf op de gang staan. Puh!

lees ook: Femkes verhaaltjes 3 en Femkes verhaaltjes deel 4