De kinderen van Ruinerwold en de publiciteit.
In het hele schokkende relaas over de kinderen die al 9 jaar opgesloten woonden in een boerderij in Ruinerwold, blijft een verhaal uit de publiciteit. Het verhaal van de kinderen zelf….
geen publiciteit
We weten helemaal niks van ze, geen leeftijd geen namen. Er waren, als ik het goed lees 6 kinderen, ze zijn inmiddels al volwassen, het zijn 4 vrouwen en 2 mannen.
Het is fantastisch dat in deze tijd, waarin iedereen hijgend (en soms zelfs enigszins kwijlend) achter het nieuws aanloopt, het lukt om deze mensen buiten de publiciteit te houden. Het kan niet anders of zij hebben hun handenvol aan zichzelf. Hun wereld is opengegooid. En omgegooid. Ieder mens die zijn situatie opnieuw moet bekijken, heeft recht op rust.
Het is helemaal niet duidelijk of de kinderen in de boerderij zelf de situatie wilden veranderen, of dat enkelen van hen dat wilden, of dat het ze gewoon is overkomen. Het siert de media (of degenen die voor deze mensen zorgen op dit moment), dat ze niet voor een camera gesleept worden, waar een interviewster, blij met deze geweldige scoop, onbeleefde vragen stelt.
als ik eerlijk ben
Als ik heel eerlijk ben, en ik hoop dat ik nu niet heel erg naar overkom: ik ben in die individuele mensen niet echt geïnteresseerd. Ik hoef helemaal geen publiciteit over individuen.Waar ik wel heel nieuwsgierig naar ben, is naar de mechanismes die dit verhaal mogelijk hebben gemaakt. Ik heb er twee, die me bezighouden:
1 Een gezin dat midden in ons overvolle land, van de radar kan verdwijnen?? Hier in Nederland, waar voor iedere #$%^ die je laat een formulier van 3 kantjes moet worden ingevuld? Hoe is dat mogelijk?
2 Voor zover ik het kan lezen, zaten de kinderen niet vast (zoals je wel eens in horrorverhalen leest).
Ze konden dus weg, ze deden het 9 jaar lang niet…Wat gebeurt er in iemands brein, dat hij zich vrijwillig van zijn vrijheid berooft?
Dat zijn vragen waarop ik het antwoord heel erg boeiend en vooral leerzaam zou vinden.
Op een dag komen daar vast antwoorden op. In alle anonimiteit graag.
lees ook eens : het mooier maken dan het is of dat is dom !
Ik ben het met je eens. Het is al erg zat voor deze kinderen. Ik hoef hier geen beeld of verhaal bij. En dat verdwijnen van de rader, dat kan toch echt hoor. Ik denk dat er nog veel mensen zijn waar men niets van weet.
Ik snap het ook niet, dat dit kan in ons land waar je alles in 7-voud moet invullen, laten controleren en nog eens checken en dan nog terug krijgt om zeker te zijn? Zijn de kinderen dan nooit bij de geboorte aangegeven? Waar is hun moeder dan, dat die niet aan de bel heeft getrokken dat ze haar kinderen niet meer ziet?
Ik deel je mening; hoe meer er bekend wordt, hoe meer blijkt dat het allemaal net iets anders in elkaar steekt dan eerst naar buiten werd gebracht.
sorry ik heb dit niet mee gekregen of gevolgd
Verbazingwekkend dat ze eigenlijk onzichtbaar waren. Ik ben ook benieuwd naar het waarom. Mensen zijn van nature nieuwsgierig, toch bleven ze in de boederij. We zullen het vast nog wel horen.
Ik begrijp je reactie. Ik vraag me ook af hoe het kan dat een heel gezin kan “verdwijnen”. Er zijn zoveel vragen (deels interesse, maar deels ook nieuwsgierigheid). Uiteindelijk zijn het allemaal volwassenen en naar wat ik begrijp zo de vrijheid konden opzoeken. Niemand weet hoe zij daadwerkelijk binnen die muren leefden met elkaar. Het kan genuanceerder zijn en wij mensen hebben al vrij snel een mening en trekken snel conclusies. Wie weet horen wij ooit nog wat hun beweegredenen zijn geweest om in afzondering te leven.
Ik ben toch wel benieuwd inderdaad wat het echte verhaal is omdat je hier continu iets over hoort in het nieuws maar het is inderdaad goed dat de getroffenen beschermd worden.
Ik vraag mij ook oprecht af hoe het kan dat ze zolang onder de radar konden leven..
Ben inderdaad ook erg benieuwd naar het echte verhaal.. En je vraag snap ik ook zeker!
Toen het veel in het nieuws was, hield het me wel echt bezig, wat een gek verhaal! En ik weet nu nog steeds niet wat ik er van moet vinden, word steeds gekker