Been there, done that, seen it all….door Liek Z

de tweede zwangerschap.….

Dat was een beetje de instelling aan het begin van deze tweede zwangerschap. En omdat mijn eerste zwangerschap appeltje-eitje was (o ja?), ging ik ook gewoon door met waar ik al maanden mee bezig was: werken, koken, boodschappen doen en achter m’n kind aanrennen.

Totdat ik een aantal weken geleden op de bank eindigde met zo’n ondraaglijke pijn in mijn rug dat ik geen kant meer op kon. Toen realiseerde ik me dat ik waarschijnlijk al een week of twee met ingetrokken buik rondliep en ik daarmee dus wat spieren had overbelast en toen voelde ik ook pas hoe moe ik eigenlijk was.

Tweede zwangerschap…even vergeten dat…

Juist ja, been there, done that, maar voor het gemak even vergeten dat die eerste twaalf weken best heftig zijn. Het duurde ook even voor ik in de gaten had dat ik niet per se een afkeer van pindakaas heb, maar juist misselijk werd van te weinig eten. Och verrek, zwangerschap: meer honger! Sjonge jonge, sufferd!!! (Pindakaas is trouwens nog steeds een no-go, maar mijn maag draait zich er niet meer van om)

Maar goed, wake up call, vakantietje en gewoon laten zien die buik en Lieke doet weer helemaal mee. Alhoewel…. ineens is het alweer bijna tijd voor een 20-wekenecho en: moest ik de vorige keer niet veel langer wachten tot ik de “zwangerbox” mocht ophalen bij de drogist? Het lijkt erop dat ik met deze zwangerschap veel minder bezig ben en dat-ie veel sneller gaat. En dat zal dus ook wel komen doordat het nu minder onbekend en dus minder spannend is. Maar ik kom er voor m’n gevoel ook niet echt aan toe. Wel sneu voor ons nieuwe kleine prulleke Ik vind het ook best gek om hier straks weer met zo’n kleintje rond te lopen. En moeilijk, want hoe gaat ons (tegen die tijd) 2-jarige ongeleid projectiel erop reageren en hoe bescherm ik z’n jonge broertje of zusje voor zijn rondmaaiende armen en benen?

Been there, done that, seen it all? Ha! Volgens mij gaan we het nu allemaal pas echt meemaken!